De schilder Otto Dix (1891-1969) ontleedde en legde zijn tijd als geen ander bloot. De portretten uit de wereld van het milieu van hoeren en vrijers, van seksueel geweld, waren een taboe doorbraak. Zijn brutale weergave van oorlog schokte de samenleving; hij was een meedogenloze chroniqueur van zijn tijd. Het privéleven met zijn vrouw en kinderen laat daarentegen de zachte kant van de provocerende schilder zien. De film 'Otto Dix - The Ruthless Painter' van Nicola Graef is gewijd aan dit samenspel van leven en werk. Net als weinig andere kunstenaars gebruikte Dix zijn persoonlijke ervaringen als basis voor zijn werk.